© Anne Deknock
Het is één van de vele zaken die we pre-corona voor vanzelfsprekend hadden genomen. De twee maanden zomervakantie voor onze jeugd worden overbrugd door allerhande dag- en weekinitiatieven, met of zonder overnachting, bij grote en kleine organisaties.
Maar ook voor het jeugdwerk is alles anders in coronatijd. Terwijl er wordt gedacht over het heropenen van de scholen en het afbouwen van de maatregelen in de mate van wat veilig is, gaan de stemmen steeds luider op om voor de hele zomer alle activiteiten te verbieden waar social distancing niet gegarandeerd kan worden. Terecht zijn heel wat jeugdwerkingen bezorgd over het voorbarig schrappen van de hele zomerkalender.
Deze jeugdwerkingen spreken natuurlijk deels voor hun eigen winkel. Maar ook spreken zij voor de vele kinderen die reikhalzend uitkijken naar de avonturen die deze zomervakantie zullen brengen. De paasvakantie werd door deze jeugdwerkingen op de meest creatieve manieren ingevuld vanop afstand. Een berenjacht, de online jeugdbeweging en zoveel meer. In de zomervakantie zijn er echter twee maanden te overbruggen en niet twee weken. Naast avontuur en plezier is ook de ontwikkeling van onze jeugd van belang. Sla er de opiniestukken van experten op na, kinderen leren ongelooflijk veel van elkaar. En ook daar staat nu al meer dan een maand de pauzeknop ingedrukt. Geen sociaal contact, niet langer spelend leren, geen kans op nieuwe ervaringen; zaken die in het ontwikkelingsproces van een kind van elementair belang zijn.
Laat ons ook niet onderschatten wat de impact van het voortijdig schrappen van de zomeragenda zou zijn op de rest van het weefsel waar die kinderen deel van uitmaken. Voor veel ouders zijn die zomeractiviteiten de enige manier om hun job te combineren met de vakantie van hun kinderen. Ouders zouden thuis moeten blijven, op ‘coronaverlof’ als het van sommigen afhangt, om de kinderen op te vangen.
We toetsen tijdens deze lockdown de grenzen af van het haalbare op basis van telewerken. Ook al beseft iedereen dat onze werkaanpak ook na het versoepelen van de maatregelen anders zal zijn dan voor de uitbraak van deze crisis, iedereen begrijpt dat een zomer lang thuiswerken gecombineerd met zorgen voor je kinderen een haast onmogelijke taak is. De impact voor de ouders, voor de kinderen én voor onze economie is dus niet te onderschatten. Want draai of keer het zoals je wilt, onze economie bloedt tijdens deze crisis. Er werden terecht drastische beslissingen genomen. Maar het is even duidelijk dat afhankelijk van onder meer de actuele gegevens en wetenschappelijke inzichten restricties evolueren en bijgestuurd worden. We willen toch niet nu al de deur helemaal dicht gooien voor zomeractiviteiten, zolang de kans bestaat dat bepaalde maatregelen versoepeld worden?
Op twee maanden tijd kan er veel gebeuren. En net zozeer als duidelijkheid nodig is, moeten we ook rekening houden met het feit dat over twee maanden de maatregelen en ons sociaal contact er heel anders uit kunnen gaan zien dan vandaag. Als we over twee maanden wakker worden met de wetenschap dat veel meer mogelijk is dan vandaag, maar we alles al hebben afgelast, wordt het haast onmogelijk om dat nog degelijk te communiceren, laat staan te organiseren.
Wie weet gaan de scholen binnenkort terug open. Als dat het geval is, zal dat gebaseerd zijn op een risico-analyse. Als die scholen open kunnen, waarom zouden diezelfde kinderen dan niet in de zomer op kamp kunnen gaan? Laat ons dus die risico-analyse van de Nationale Veiligheidsraad afwachten en er rekening mee houden dat die zomeractiviteiten een veel grotere impact hebben dan alleen op het spelplezier van onze jeugd. Als lokaal bestuur moeten we deze analyse niet proberen voor te zijn!
